Είναι πλέον γεγονός, ο τουρισμός να αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους μοχλούς ανάπτυξης της παγκόσμιας οικονομίας. Καταναλωτικό αγαθό που ενδιαφέρει σχεδόν όλες τις κοινωνικές ομάδες και δημιουργεί ρυθμούς αύξησης εσόδων, ιδιαίτερα για τις χώρες υποδοχής.
Πολλά όμως έχουν αλλάξει στην χωρική και γεωγραφική επέκταση του τουρισμού.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις στα μέσα μεταφοράς επιτρέπουν και στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη μας να προσφέρουν τα τουριστικά τους προϊόντα.
Ταυτόχρονα, περιοχές που δεν διαθέτουν κλασικούς η ικανοποιητικούς τουριστικούς πόρους αποφασίζουν να κατασκευάσουν τεχνητές υποδομές και να συμμετάσχουν στην τουριστική ανάπτυξη.
Ένας άλλος παράγων, η συνεχής εξειδίκευση στον τουρισμό, δίνει την δυνατότητα σε περιοχές μικρής κλίμακας αλλά πλούσιες περιβαλλοντικά και πολιτιστικά, να γίνουν πόλοι έλξης ειδικών εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται πολλές νέες αγορές στην Ευρώπη (προορισμοί που βγήκαν στην επιφάνεια μετά την διάσπαση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης) στην Ασία (Βιετνάμ, Κίνα, Καμπότζη) όσο και στην Αφρική.
Για όλους τους παραπάνω νέους προορισμούς, οι κύριες χώρες αποστολής τουριστών είναι οι ίδιες πηγές του δικού μας εισερχόμενου τουρισμού (Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Σκανδιναβικές χώρες, Γαλλία, Η.Π.Α.).
Είναι οι χώρες που διαθέτουν και τις μεγαλύτερες εταιρίες με την τεχνογνωσία για την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση αυτών των νέων ευκαιριών.
Η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης του τουρισμού, μας οδηγεί στον προβληματισμό που θα γίνεται ακόμα πιο έντονος, όσο περνούν τα χρόνια.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι με πιο τρόπο θα αντιδράσουμε και πάνω σε ποια πρότυπα τουριστικής ανάπτυξης πρέπει να κινηθούμε.
Στη διάρκεια των 4 τελευταίων δεκαετιών, οι διάφορες τουριστικές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας στήριξαν το τουριστικό τους προϊόν σε πρότυπα τουριστικής ανάπτυξης δεχόμενα πιέσεις από τον αυξανόμενο ανταγωνισμό, την απουσία τεχνογνωσίας και ιδιαίτερα από το ζητούμενο γρήγορο κέρδος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα μελλοντικά θα είναι η εφαρμογή προτύπων τουριστικής ανάπτυξης που δεν θα λαμβάνουν υπόψη τους, σημαντικούς εσωτερικούς παράγοντες όπως το εργατικό δυναμικό της περιοχής και τις τοπικές η εθνικές ιδιαιτερότητες οικονομικού, πολιτισμικού η κοινωνικού χαρακτήρα.
Πολλά όμως έχουν αλλάξει στην χωρική και γεωγραφική επέκταση του τουρισμού.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις στα μέσα μεταφοράς επιτρέπουν και στις πλέον απομακρυσμένες περιοχές του πλανήτη μας να προσφέρουν τα τουριστικά τους προϊόντα.
Ταυτόχρονα, περιοχές που δεν διαθέτουν κλασικούς η ικανοποιητικούς τουριστικούς πόρους αποφασίζουν να κατασκευάσουν τεχνητές υποδομές και να συμμετάσχουν στην τουριστική ανάπτυξη.
Ένας άλλος παράγων, η συνεχής εξειδίκευση στον τουρισμό, δίνει την δυνατότητα σε περιοχές μικρής κλίμακας αλλά πλούσιες περιβαλλοντικά και πολιτιστικά, να γίνουν πόλοι έλξης ειδικών εναλλακτικών μορφών τουρισμού.
Στο πλαίσιο αυτό δημιουργούνται πολλές νέες αγορές στην Ευρώπη (προορισμοί που βγήκαν στην επιφάνεια μετά την διάσπαση της πρώην Σοβιετικής Ένωσης) στην Ασία (Βιετνάμ, Κίνα, Καμπότζη) όσο και στην Αφρική.
Για όλους τους παραπάνω νέους προορισμούς, οι κύριες χώρες αποστολής τουριστών είναι οι ίδιες πηγές του δικού μας εισερχόμενου τουρισμού (Μεγάλη Βρετανία, Γερμανία, Σκανδιναβικές χώρες, Γαλλία, Η.Π.Α.).
Είναι οι χώρες που διαθέτουν και τις μεγαλύτερες εταιρίες με την τεχνογνωσία για την ανάπτυξη και την εκμετάλλευση αυτών των νέων ευκαιριών.
Η διαδικασία της παγκοσμιοποίησης του τουρισμού, μας οδηγεί στον προβληματισμό που θα γίνεται ακόμα πιο έντονος, όσο περνούν τα χρόνια.
Το ζητούμενο λοιπόν είναι με πιο τρόπο θα αντιδράσουμε και πάνω σε ποια πρότυπα τουριστικής ανάπτυξης πρέπει να κινηθούμε.
Στη διάρκεια των 4 τελευταίων δεκαετιών, οι διάφορες τουριστικές χώρες συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας στήριξαν το τουριστικό τους προϊόν σε πρότυπα τουριστικής ανάπτυξης δεχόμενα πιέσεις από τον αυξανόμενο ανταγωνισμό, την απουσία τεχνογνωσίας και ιδιαίτερα από το ζητούμενο γρήγορο κέρδος.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα μελλοντικά θα είναι η εφαρμογή προτύπων τουριστικής ανάπτυξης που δεν θα λαμβάνουν υπόψη τους, σημαντικούς εσωτερικούς παράγοντες όπως το εργατικό δυναμικό της περιοχής και τις τοπικές η εθνικές ιδιαιτερότητες οικονομικού, πολιτισμικού η κοινωνικού χαρακτήρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου