Το αρχαίο θέατρο της Σικυώνας ξανά στο φως.

Ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της αρχαιότητας, το αρχαίο θέατρο της Σικυώνας, από χθες Τετάρτη ξαναμπαίνει σε πρόγραμμα αποκάλυψης και αποκατάστασης με στόχο την ανάδειξή του.

Το αρχαίο θέατρο της Σικυώνας, χωρητικότητας γύρω στους 10.000 θεατές και τόπος διεξαγωγής αγώνων αρχαίου δράματος, αλλά και χώρος συγκέντρωσης των πολιτών για τη λήψη αποφάσεων πολιτικού ενδιαφέροντος, το οποίο χρονολογείται στα τέλη του 4ου με αρχές του 3ου αιώνα π.Χ., ανακατασκευάστηκε περίπου μετά το 146 π. Χ., κατά τη ρωμαϊκή περίοδο.

Μετά την αποκάλυψή του από την Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών (1886 με 1898) και την Αρχαιολογική Εταιρεία της Αθήνας, στις αρχές της δεκαετίας του '50 υπό τον Αναστάσιο Ορλάνδο και το 1984 υπό την Καλλιόπη Κρυστάλλη-Βότση, πραγματοποιήθηκαν αναστηλωτικές εργασίες σε τμήματά του το 2006 και το 2007. Έκτοτε δεν πραγματοποιήθηκε καμία άλλη εργασία.

Τα μέλη του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου δίνουν τώρα το "πράσινο φως" στον προγραμματισμό των απαιτούμενων εργασιών. Λόγω των δομικών και μορφολογικών προβλημάτων του θεάτρου, που με το χρόνο έχουν δημιουργήσει φθορές και "εκτροπές" από την αρχική γεωμετρία του μνημείου, ομάδα εργασίας της ΛΖ' Εφορίας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, υπό τον προϊστάμενό της Κωνσταντίνο Κίσσα, προχώρησε σε προτάσεις για την αντιμετώπισή τους.

Σε πρώτη φάση (2013-2014) θα γίνει συνολική προμελέτη αναγνώρισης, διάγνωσης της παθολογίας και διαμόρφωσης μιας γενικής πολιτικής ανάδειξης του μνημείου. Τα απαραίτητα κονδύλια έχουν εξασφαλιστεί από την Περιφερειακή Ενότητα Κορινθίας και το Δήμο Σικυωνίων, που θα καταβάλουν συνολικά το ποσό των 200.000 ευρώ. Επίσης, από τον κουμπαρά του Σωματείου "Διάζωμα" θα δοθούν περίπου 10.000 ευρώ, ποσό που πιθανώς αυξηθεί από τις νέες δωρεές. Στη δεύτερη φάση (2015-2019) και ανάλογα με τις χρηματοδοτήσεις, θα συνεχιστούν οι εργασίες για την αποκάλυψη, την προστασία και την αναστήλωση του θεάτρου.

Το αρχαίο θέατρο της Σικυώνας έχει χτιστεί δυτικά της αρχαίας Αγοράς, στις υπώρειες της ακρόπολης των ελληνιστικών χρόνων, στο φυσικό κοίλο του λόφου. Έχει κατασκευαστεί με βάση τη χρήση δύο τεχνικών: της δόμησης με εγχώριο πωρόλιθο και της λάξευσης τμημάτων του στο φυσικό βράχο.

Για τους κατοίκους της περιοχής, αλλά και γενικότερα, σημασία έχει, τέλος, ότι μετά την ολοκλήρωση του έργου, όποτε συντελεστεί αυτή, το θέατρο πιθανότατα θα μπορεί να λειτουργήσει εκ νέου.