Η Σπιναλόγκα ήταν ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία της ανατολικής Κρήτης και τα δύο τελευταία χρόνια αναδεικνύεται στα πλέον γνωστά σημεία της Ελλάδας, λόγω της δικαιολογημένης δημοσιότητας που της έδωσε το γνωστό τηλεοπτικό σίριαλ.
Οι επισκέψεις στη νησίδα που γνώρισε το πέρασμα δύο κατακτητών αλλά και αποτέλεσε τόπο εξορίας και πόνου, για τόσους και τόσους λεπρούς και για περισσότερα από πενήντα χρόνια, αφήνουν το λιγότερο αισθήματα σεβασμού στον επισκέπτη.
Είχα την εντύπωση ότι η αρμόδια αρχή που είχε υπό τον έλεγχο της το μνημείο αυτό, έδειχνε τον σεβασμό αυτό κρατώντας ψηλά τη σημαία ενάντια στις νέες θυσίες που απαιτούν οι θεοί του τουρισμού και της εμπορικοποίησης του τόπου μας.
Μου έκανε πραγματικά εντύπωση η για πολλά χρόνια άρνηση των αρχών αυτών να επιτρέψουν την επέκταση του μικρού μόλου που πραγματικά χρειάζεται να επεκταθεί και να επιτρέπει την ασφαλή πρόσβαση χιλιάδων τουριστών, όταν ο μανιασμένος αέρας και τα κύματα ταλαιπωρούν τα σκάφη. Κι όμως η ιδέα που είχα για τους υπεύθυνους κατέρρευσε μπροστά στα σημερινά τεκταινόμενα που λαμβάνουν χώρα στην ιστορική νησίδα.
Είμαι λάτρης της τέχνης και δεν κάνω εξαιρέσεις τύπου μοντέρνας η κλασικής, αλλά πάνω απ' όλα απαιτώ η έκφραση αυτή να σέβεται τις υπόλοιπες δεδομένες αξίες και ιδιαίτερα την ιστορία μας.
Οι καλλιτεχνικές ανησυχίες μπορούν να εκφράζονται από τον καθένα που θεωρεί τον εαυτό του και δηλώνει καλλιτέχνης, αρκεί να μην βεβηλώνουν χώρους και ιδιαίτερα ιστορικά μνημεία.
Δεν γνωρίζω πότε και κάτω από ποιές συνθήκες δόθηκε η άδεια από το Κ.Α.Σ. για να γίνουν αυτά που γίνονται σήμερα στη Σπιναλόγκα η αν η αρχή αυτή παρακολουθεί την εξέλιξη των παρεμβάσεων από συνεργεία του καλλιτέχνη, αλλά αυτό χρίζει άμεσης έρευνας.
Δεν ξέρω από που πρέπει να αρχίσω και που να τελειώσω με όσα βλέπει το μάτι ενός επισκέπτη και κατ' επέκταση ενός επαγγελματία τουριστικού ξεναγού όπως εγώ.
Κατεβαίνοντας από το πλοίο, έρχομαι αντιμέτωπος με έναν τεραστίων διαστάσεων σταυρό από στραντζαριστό μέταλλο και ξύλο τρίπλεξ (κοντραπλακέ) και καθρέπτες που για την τοποθέτηση του χρειάστηκε να ανοίξουν τρύπες στον ιστορικό βράχο.
Η σημερινή είσοδος και μοναδικό βενετσιάνικο τούνελ είναι "διακοσμημένη" με τεραστίων διαστάσεων καθρέφτες, που προκαλούν τον γέλωτα των ξένων τουριστών και που απλούστατα δεν καταλαβαίνουν που βρίσκονται.
Η μεγάλη μου έκπληξη όμως έρχεται όταν φθάνω πίσω από την κύρια ιστορική είσοδο, την Porta Maestra και ανακαλύπτω το γνωστό απολυμαντήριο και την είσοδο του, κτισμένη με πέτρινο τοίχο...
Φαντάζομαι ότι όλα αυτά που είδα έχουν και ένα ανάλογο κόστος και θα ήταν ενδιαφέρον να μάθω και ποιός καλύπτει τα έξοδα αυτά.
Και σε όλα αυτά έρχονται να προστεθούν και οι νέες παρεμβάσεις της νέας ηλεκτρολογικής εγκατάστασης της Σπιναλόγκα. Αναφέρομαι στα τεράστια μεταλλικά κουτιά που θα προστατεύουν τους μετασχηματιστές του συστήματος και τα οποία τοποθετήθηκαν στα πιο εμφανή σημεία του
βενετσιάνικου αμυντικού έργου.
Είναι γνωστό ότι την καλοκαιρινή περίοδο, εκατοντάδες γκρουπ επισκέπτονται τον ιστορικό αυτό χώρο που αποτελεί πλέον τμήμα του ποιοτικού τουριστικού προϊόντος της Κρήτης. Προς το παρόν οι επισκέψεις γίνονται κάτω από ήχο των κομπρεσέρ και άλλων μηχανημάτων που ελίσσονται ανάμεσα στους επισκέπτες.
Όλα τα παραπάνω έρχονται να ανατρέψουν την εικόνα που είχα σχηματίσει για την μέχρι τώρα προστασία του μνημείου αυτού, από τις υπηρεσίες του ελληνικού κράτους και να διαπιστώσω ότι στις ημέρες μας όλα ανατρέπονται.
Γιάννης Κοτζιάνογλου
Ξεναγός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου