A large number of Greek Australians and Australians plan to visit Greece in May to attend events commemorating the 70th anniversary of the Battle of Crete.
According to reports, the Cretans of Australia are planning a "mass incursion" on Crete to attend the 70th anniversary commemorations, as well as a large number of Australians whose ancestors fought in the strategic battle during WWII.
A series of commemorative events will be held on Crete in May with the customary participation of war veterans from Greece, Australia, New Zealand and Britain.
The Battle of Crete began on the morning of May 20, 1941 when German forces launched an unprecedented airborne invasion of Crete, code-named "Merkur". The operation was successful in that it wrested control of the island from Allied forces, although the victory was so costly in terms of paratrooper casualties that the Wehrmacht never again attempted a major airborne operation.
The stiff resistance by ANZAC troops and local Cretans is also credited, by many historians, with delaying the Nazi invasion of the Soviet Union.
Source: ANA-MPA
Le carnaval de Réthymnon est un événement important qui remonte à 1914. A nos jours, notre Karnavali déborde de créativité et d'inspiration. Il reflète la longue et intéressante histoire et les traditions de la ville.
Les participants, tous bénévoles, sont répartis en groupes d’environ 100 à 200 personnes costumées, défilant en accompagnant leur char. Chaque groupe, tous les ans, choisit son thème pour le Grand Défilé. Les thèmes abordés sont très divers et en rapport avec la vie sociale ou l’actualité politique et économique.
Pendant la période des trois semaines du carnaval, la ville vibre par les bals et les mascarades organisés dans les différents clubs. La mairie de Réthymnon réalise également des bals populaires ouverts à tous, dans certains lieux traditionnels de la ville, et organise aussi des événements pour les enfants. La «Chasse au trésor » une vieille coutume aussi ancienne que le carnaval est déjà une légende.
Nous vous invitons alors à célébrer notre carnaval 2011, pour passer des moments inoubliables et s’amuser ensemble. Rendez-vous à Réthymnon pour la grande fête, dimanche le 6 Mars.
Σας προσκαλούμε στο φανταστικό πολύχρωμο Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, που θα σας κόψει την ανάσα. Χρόνο με το χρόνο γιορτάζουμε το Καρναβάλι μας με ένα ιδιαίτερο τρόπο που λίγες πόλεις στην Ελλάδα μπορούν να κάνουν. Πάρτι σε όλη την πόλη για τρεις εβδομάδες με μουσική, χορό, θέατρο και παρελάσεις για μικρούς και μεγάλους. Το "Κυνήγι του Θησαυρού» μας είναι ήδη ένας μύθος, το ίδιο και η Μεγάλη Παρέλαση μας με πολλά άρματα και χιλιάδες εκστασιασμένους καρναβαλιστές.
Το χθες και το σήμερα…
Ένας σχεδόν «αιώνας Καρναβάλι» γεμάτος υπέροχες αναμνήσεις μας αποχαιρετά, περνώντας την σκυτάλη σε μια νέα εποχή.
Στην πόλη μας, το όμορφο Αναγεννησιακό Ρέθυμνο, όλα ξεκίνησαν με τα πρώτα στοιχεία χιουμοριστικών εκδηλώσεων, ήδη από το 1914. Απόκριες μιας μικρής τότε κοινωνίας και άλλης εποχής, που έχει αφήσει το νοσταλγικό της άρωμα να πλανάται και να μοσχοβολά ακόμη, με χορούς ρομαντικούς και τους Ρεθεμνιώτες να υποδέχονται με τις δέουσες τιμές την «Αυτού Εξοχότητα Βασιλιά Καρνάβαλο μέσα στην αταξία του ακράτητου γέλιου!»
Το έθιμο της παλιάς αυτής Ρεθεμνιώτικης Αποκριάς του περασμένου αιώνα, το «Κυνήγι του κρυμμένου Θησαυρού», γίνεται ευκαιρία, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, να δημιουργηθούν οι «Ομάδες» οι οποίες αργότερα, το 1993, προσκαλούνται από την δημοτική αρχή, πρώτος αρωγός και χρηματοδότης, να αναλάβουν, να στηρίξουν και να δώσουν δημιουργική πνοή στο Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, ένα Καρναβάλι που, στην αυγή του 21ου αιώνα, έχει καθιερωθεί επάξια ως το «Καρναβάλι της Κρήτης»!
Η σπουδαιότερη παράμετρος αυτού του θεσμού είναι ο εθελοντισμός, οι πινελιές του οποίου κάνουν τη διαφορά κάθε χρονιά! Μια πλατιά και αυθόρμητη προσφορά από ανθρώπους όλων των ηλικιών, που υποστηρίζουν με πάθος το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, το ενισχύουν με απροσποίητη και πληθωρική αγάπη, το πλουτίζουν με πρωτότυπες ιδέες και το βοηθούν ουσιαστικά μέσα από την εθελοντική προσφορά εργασίας τους σε κάθε βήμα του, σε κάθε έκφραση του!
Το Ρέθυμνο, μέσα από το Ρεθεμνιώτικο Καρναβάλι, προβάλλει την ιδιαίτερη ταυτότητα του ανθρώπινου δυναμικού του και αναδεικνύει την μακραίωνη ιστορία του και την πλούσια παράδοσή του.
La popularité du tourisme gastronomique n’est plus à prouver ; une véritable pluie de blogues, de promotions et de magazines séduisants, le prouvent. Les voyageurs sont toujours plus conscientisés par l’origine, la qualité, et la préparation des aliments et cherchent des destinations où ils pourront goûter aux saveurs propres à la région ou au pays. Que ce soit pour la pure gastronomie, une expérience spa ou l’agrotourisme, quelques bonnes pratiques équivalent d’être soulignées.
C'est vrai, le tourisme gastronomique est difficile à définir et à analyser. L’interprétation de « l’International Culinary Tourism Association » est très inspirante: «la recherche d’expériences gustatives uniques et mémorables».
Subdivisé en plusieurs niches, le touriste gastronome est tout aussi difficile à cerner et donc à dénombrer. Il peut être celui qui s’évade pour de courts séjours vers des destinations ou villes reconnues pour leur fine cuisine ou l’aventurier qui va à l’autre bout du monde pour expérimenter des cuisines rares et exotiques.
De nos jours dans le monde entier, les producteurs des extases de la table se transforment en attraction touristique de première importance. Ils constituent la quête des touristes fins gourmets, toujours à la recherche de produits nouveaux, frais et authentiques.
Des sociologues spécialistes du tourisme gastronomique affirment que ce phénomène constitue un nouveau paradigme en tourisme. Alors que la nourriture était autrefois considérée comme un complément aux autres intérêts en voyage (culture, monument, histoire), de nos jours, ça se transforme en préoccupation majeure et, pour certains, une priorité.
Selon des chiffres cités par les spécialistes, un 5% des voyageurs font de la gastronomie leur principal intérêt de voyage, mais 20% affichent un intérêt marqué pour la nourriture. Ce n'est pas encore la majorité des voyageurs, mais ce pourcentage est composé des gens les plus aisés de la planète. Des touristes qui valent leur pesant d'or. Ce sont peut être des voyageurs expérimentés à la recherche de nouvelles sensations.
Il y a deux raisons principales qui expliquent ce phénomène mondial. La première c'est l'enthousiasme général pour la cuisine, phénomène marqué par la popularité croissante des émissions culinaires. Les chefs ne sont plus cloîtrer derrière leurs fourneaux en studio. Ils voyagent le monde entier. Pour l’émission télévisée de notre Ilias Mamalakis « bouchée et pardon » on discute autant de voyage que de recettes. A l’étranger, nous avons l’exemple de Jamie Oliver, la star internationale de la cuisine.
L'autre facteur jouant un rôle majeur, c'est que dans la plupart des grandes villes de la planète, on peut désormais goûter à une infinité de plats provenant des quatre coins du monde. À Athènes, on trouve plus que 40 cuisines différentes. Un véritable paradis pour nos papilles gustatives!
Personnellement, comme organisateur de voyage et guide professionel crétois, je constate que les visiteurs me posent énormément de questions sur la cuisine locale. Ils veulent sortir des sentiers battus et manger dans les endroits fréquentés par les locaux.
En Crète, ce phénomène ne doit pas passée inaperçu. A l’arrière pays, des bons restaurants gourmands existent depuis longtemps, pour satisfaire les amateurs de bonne chère et surtout faire découvrir le « régime crétois ».
Pendant les vendanges, les routes de certaines régions françaises, espagnoles, italiennes ou même canadiennes, connaissent des mini-embouteillages! Pourquoi pas en Grèce ou plus spécialement en Crète ? L’initiative prise par l’union de producteurs des vins crétois (surtout de la région d’Héraklion), de crée leur site internet et présenter « les routes des vins » est un bon commencement et peut aboutir a « la route des saveurs crétois ».
Πάνω στο γύρισμα του χρόνου προς το 2011, στην Πανηγυρική Συνεδρίαση της Ακαδημίας Αθηνών, στις 28 Δεκεμβρίου 2010, το έργο της Φαλής Βογιατζάκη στο Ρέθυμνο τιμήθηκε «τύχη αγαθή» με βραβείο της Ακαδημίας, διότι «επί τριάκοντα και πλέον έτη τον Κρητικόν Πολιτισμόν διασώζει και εξόχως προβάλλει».
Πραγματικό κόσμημα το μουσείο με το βενετσιάνικο κτίριο του, δωρεά της Φαλής Γεωργίου Βογιατζάκη, που έχει χαρακτηρισθεί από το υπουργείο Πολιτισμού ιστορικό διατηρητέο μνημείο, ιδρύθηκε το 1974 από τον εκλιπόντα Χριστόφορο Ι. Σταυρουλάκη και την κ. Φαλή Γ. Βογιατζάκη, με στόχο «την έρευνα και συγκέντρωση ιστορικού και λαογραφικού υλικού της Κρήτης και ιδιαίτερα του νομού Ρεθύμνου, τη λειτουργία μουσείου και τη δημιουργία ενδιαφέροντος για τη μελέτη και συνέχιση της κρητικής παράδοσης».
Η επίσκεψη στο γοητευτικό, άριστα αναπαλαιωμένο κτίριο του στο Ρέθυμνο, όπου στην αυλή του σώζονται μέχρι σήμερα το πηγάδι και το περιβόλι με τις νεραντζιές, και η ξενάγηση στις αίθουσές του, όπου εκτίθενται οι συλλογές του μουσείου, προερχόμενες από δωρεές και αγορές, δικαιώνουν το έργο ζωής της προέδρου του.
Οι λαογραφικές συλλογές περιλαμβάνουν υφαντά και εργαλεία υφαντικής τέχνης, κεντήματα, δαντέλες, φορεσιές, κεραμικά, καλάθια, είδη μεταλλοτεχνίας. Υπάρχει αίθουσα αφιερωμένη στις παραδοσιακές καλλιέργειες και στο ζύμωμα και ψήσιμο του ρεθυμνιώτικου παραδοσιακού ψωμιού, καθώς και χώρος αφιερωμένος στα επαγγέλματα που φθίνουν στις μέρες μας και χάνονται, όπως του χαλκουργού, του σαμαροποιού, του πεταλωτή, του τσαγκάρη.
Οι ιστορικές συλλογές του μουσείου έχουν θέμα τα νομίσματα και τον κρητικό οπλισμό. Η Νομισματική συλλογή περιλαμβάνει νομίσματα διαφόρων εποχών που βρέθηκαν στο Ρέθυμνο και μιλούν για την ιστορία της Κρήτης από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Εντυπωσιακή η συλλογή κρητικού οπλισμού: πέλεκυς του 15ου-16ου αιώνα, ξίφη, γιαταγάνια, σπαθιά, μαχαίρια, πιστόλες, τυφέκια, καριοφίλια, περίστροφα, καθώς και η συλλογή εγγράφων, φωτογραφιών από τις Κρητικές Επαναστάσεις, το Αρκάδι, την εποχή της Αυτονομίας, τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τη Μάχη της Κρήτης, αλλά και λάβαρα, παλαιούς χάρτες και λοιπά ιστορικά κειμήλια.
Η έκθεση των αντικειμένων, με επεξήγηση στα ελληνικά και στα αγγλικά, είχε γίνει σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σύγχρονης μουσειολογίας.
Συγχαρητήρια στην Ακαδημία Αθηνών, το Ανώτατο Πνευματικό Ίδρυμα της χώρας που βράβευσε έργο και δημιουργό μαζί – το μουσείο-διαμάντι της Ρεθύμνης και την «ψυχή» του, την κ. Φαλή Βογιατζάκη
A research team led by Thomas Strasser of Providence College and Eleni Panagopoulou of the Greek Ministry of Culture announced the discovery of stone tools at two sites on the island of Crete that are between 130,000 and 700,000 years old. The tools resemble those made by Homo heidelbergensis and Homo erectus, showing that one of these early human ancestors boated across at least 40 miles of open sea to reach the island, the earliest indirect evidence of seafaring. "If hominins could move around the Mediterranean before 130,000 years ago, they could cross other bodies of water as well," says team member Curtis Runnels of Boston University, who helped analyze the tools. "When similar finds on other islands are confirmed, the door will be opened to the re-evaluation of every assumption we have made about early hominine migrations."
Δεκαεννέα αιώνες πριν από τους Βαβυλώνιους είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο οι Μινωίτες, όπως αποκαλύπτει στο «Εθνος» ο καθηγητής Μηνάς Τσικριτζής.
Ο Κρητικός ερευνητής, ύστερα από πολύχρονη μελέτη και διασταύρωση στοιχείων, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι «διάβασε» ένα μέρος των ιερογλυφικών των Μινωιτών και φέρνει στο φως νέα δεδομένα για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο της 3ης χιλιετίας π.Χ.
Παράλληλα καταρρίπτει την πρώτη μέχρι σήμερα προσέγγιση που είχε γίνει το 538 π.Χ. από τον Βαβυλώνιο αστρονόμο Ναμπού ? Ριμανού, ότι οι Βαβυλώνιοι ήταν εκείνοι που είχαν ανακαλύψει το ηλιακό ημερολόγιο.
Η «πυξίδα» που οδήγησε στην αποκαλυπτική έρευνα του κ. Τσικριτζή ήταν ένα σπάνιο μινωικό σφραγιστικό εύρημα του 2200 π.Χ., το οποίο και αποτέλεσε, όπως λέει ο ίδιος, το?κλειδί της ανακάλυψης για το πρώτο μινωικό ηλιακό ημερολόγιο.
Η ανακάλυψη του Κρητικού ερευνητή καταγράφεται σε υπό έκδοση ερευνητικό βιβλίο, που αναφέρεται στην αστρονομία του κρητομυκηναϊκού πολιτισμού και αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2011. Στο ίδιο βιβλίο πέρα από το ηλιακό ημερολόγιο γίνεται αναφορά στο σεληνιακό και το σεληνοηλιακό ημερολόγιο και στις ιδιαιτερότητές τους, όπως επίσης και στο μηνολόγιο-εορτολόγιο.
Το μινωικό σφραγιστικό εύρημα είναι, όπως αναφέρεται, κυλινδρικό και κατασκευασμένο από δόντι ιπποπόταμου. Ο αρχαιολόγος Σακελαράκης κατά την εύρεσή του πριν από 40 χρόνια στις Αρχάνες, στην ευρύτερη περιοχή της Κνωσού, το είχε περιγράψει «ως ένα ασυνήθιστο σφραγιστικό θέμα κοιλοτήτων».
Ομως από τη σύγχρονη έρευνα-μελέτη του ευρήματος ο Μηνάς Τσικριτζής υποστηρίζει ότι «οι 12 κοιλότητες που φέρει το σφράγισμα είναι συμβολισμοί σελήνης, είναι ο χρόνος, οι 12 μήνες».
Οπως ο ίδιος εξηγεί, στο σφράγισμα καταγράφονται οι ημέρες με χαραγμένες κάθετες γραμμές, ενώ στο κέντρο υπάρχει μια απεικόνιση που το σχήμα της θυμίζει με μια απλή ματιά αυτό της Κρήτης.
Αριθμητικές πράξεις«Το σφράγισμα αποτυπώνει το νησί των Μινωιτών στο κέντρο και το πλήθος των ημερών που περνά γύρω γύρω τους. Πιστεύουμε ότι οι αριθμητικές πράξεις επαληθεύουν το αποτέλεσμα των 365,3 ημερών και αποδεικνύει ότι οι Μινωίτες είχαν από την παλαιοανακτορική περίοδο ένα σύγχρονο ηλιακό ημερολόγιο το οποίο προηγήθηκε των Βαβυλωνίων 19 αιώνες» αναφέρει στο «Εθνος» ο κ. Τσικριτζής.
Μάλιστα παραθέτει μαθηματική πράξη με βάση τα σύμβολα της Σελήνης, του μήνες και τις παρεμβαλλόμενες ημέρες, επισημαίνοντας ότι «οι Μινωίτες παρατηρώντας το χειμερινό ηλιοστάσιο τη φάση της σελήνης και καταγράφοντας κάθε ημέρα που περνούσε, θα διαπίστωναν μετά από 365,3 ημέρες ότι ο ήλιος είχε την ίδια ακριβή θέση στην ανατολή του σταματώντας την πορεία μετατόπισής του στον ουρανό». Ο κ. Μ. Τσικριτζής, ένθερμος οπαδός του Πυθαγόρα και του Ευκλείδη, ερευνά συστηματικά τα τελευταία 20 χρόνια τον μινωικό πολιτισμό, ενώ έχει εκδώσει το βιβλίο «Ο Δίσκος της Φαιστού: οδηγός στην αποκρυπτογράφησή του».
Πριν από δύο χρόνια αποκάλυψε μια άγνωστη επιγραφή, η οποία, όπως είπε, φέρει κλασματικά σύμβολα της γραμμικής Α’ και θα αποτελέσει πιθανότατα τον «μπούσουλα» για τη λύση του μυστικού.
Η επιγραφή αποκαλύφθηκε σε έπαυλη πλησίον του αρχαίου ανακτόρου της Φαιστού και αποτελεί φαινόμενο στην παγκόσμια ιστορία των μαθηματικών.
