Δευτέρα, 05 Μαΐου 2014
Τις σοβαρές αντιρρήσεις του εκφράζει το WWF Ελλάς ενάντια στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών για τον αιγιαλό και την παραλία σε ανοικτή επιστολή που απέστειλε σήμερα σε όλους τους Έλληνες βουλευτές. Η περιβαλλοντική οργάνωση, μέσα από αυτήν την επιστολή, καλεί τους βουλευτές να ασκήσουν κάθε πιθανή πίεση «ώστε αυτή η οικολογικά εγκληματική πρόταση να μην κατατεθεί στη Βουλή».
Πιο συγκεκριμένα, με το νομοσχέδιο «Οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας», ο κος Στουρνάρας επιδιώκει, μεταξύ άλλων, τα εξής αδιανόητα που απειλούν να καταστρέψουν τον μοναδικό μας παράκτιο και παρόχθιο πλούτο:
- Νομιμοποιεί επιχειρηματικής χρήσης αυθαίρετα και καταπατήσεις έναντι τιμήματος και δίχως ουσιαστική εκτίμηση περιβαλλοντικής επίπτωσης.
- Επιτρέπει την ολοκληρωτική κατάληψη παραλιών από επιχειρηματικές εκμεταλλεύσεις.
- Καταργεί στην πράξη τον κοινόχρηστο χαρακτήρα του αιγιαλού και θέτει στη διακριτική ευχέρεια του ιδιοκτήτη του ακινήτου να «αφήσει σε κοινή χρήση το τμήμα του ακινήτου που καταλαμβάνεται από τη ζώνη παραλίας».
- Αφήνει εκτός προστασίας την παρόχθια ζώνη πολλών και μεγάλων λιμνών, τις οποίες χαρακτηρίζει ως «μικρές» και οι περισσότερες από τις οποίες αποτελούν πολύτιμο οικολογικό πόρο.
- Καθιστά προαιρετική τη χάραξη παραλίας, υποβαθμίζοντας έτσι σοβαρά την οριοθέτηση της ζώνης προστασίας και τη διαπίστωση παρανομιών και καταπατήσεων.
- Αγνοεί τον προ τριετίας νόμο για τη βιοποικιλότητα που επιβάλλει την οριοθέτηση και προστασία της «κρίσιμης παράκτιας ζώνης».
Περισσότερες πληροφορίες:
Ιάσονας Κάντας, Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου WWF Ελλάς, τηλ: 210 33 14 893, κιν: 697 185 9632, i.kantas@wwf.gr
Σημειώσεις προς συντάκτες:
- Δείτε συνημμένη την επιστολή προς τους Έλληνες βουλευτές.
- Νόμος 3937/2011, άρθ. 2, παρ. 10: «Κρίσιμη παράκτια ζώνη: Το τμήμα της παράκτιας ζώνης, στο οποίο συναντώνται σε άμεση μεταξύ τους σχέση και αλληλεπίδραση το θαλάσσιο και το χερσαίο τμήμα αυτής. Περιλαμβάνονται ιδίως γεωμορφολογικοί σχηματισμοί, εκτάσεις που αποτελούνται από υλικά διάβρωσης των γειτονικών περιοχών ή τη μεταφορά του ανέμου και από χαρακτηριστική χλωρίδα ή διαβρώνονται με τέτοιο ρυθμό, ώστε να προκύπτει κίνδυνος για ανθρωπογενείς εγκαταστάσεις ή δραστηριότητες.»