Γαστρονομικές Διακοπές

Η ανάπτυξη του γαστρονομικού τουρισμού είναι πλέον γεγονός.

Μια πραγματική βροχή από blogs, διαφημίσεις και καλαίσθητα έντυπα ή ηλεκτρονικά περιοδικά έρχονται να το αποδείξουν.
Οι επισκέπτες δείχνουν όλο και περισσότερο ενδιαφέρον για την προέλευση, την ποιότητα και την παρασκευή εδεσμάτων, με αποτέλεσμα να αναζητούν προορισμούς που θα μπορέσουν να δοκιμάσουν τις τοπικές η εθνικές γεύσεις.
Είτε μιλάμε για καθαρή γαστρονομία, είτε για αγροτουρισμό η ακόμη και για εμπειρίες spa, οφείλουμε να υπογραμμίσουμε ορισμένες ορθές πρακτικές.

Είναι αλήθεια ότι ο ορισμός του γαστρονομικού τουρισμού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Η ερμηνεία που δίνει η «Διεθνής Ένωσης Γαστρονομικού Τουρισμού» μας δημιουργεί εμπνεύσεις : «αναζήτηση μοναδικών και αξέχαστων γευστικών εμπειριών»

Ο γαστρονόμος τουρίστας ανήκει σε πολλές υποομάδες που ούτε προσδιορίζονται εύκολα, αλλά ούτε και να μετρηθούν μπορούν. Μπορεί να είναι αυτός που διαλέγει να αποδράσει για λίγο σε μέρη γνωστά για την κουζίνα τους, αλλά και ο περιπετειώδης τύπος που θα πάει στην άκρη του κόσμου, με σκοπό παράξενες και εξωτικές γαστρονομικές εμπειρίες.

Στις μέρες μας, σε ολόκληρο τον πλανήτη, οι παραγωγοί δημιουργικής κουζίνας μετατρέπουν τους χώρους τους, σε τουριστικά αξιοθέατα πρωταρχικής σημασίας. Είναι σε συνεχή αναζήτηση του gourmet τουρίστα, που αναζητά νέες προτάσεις με βάση φρέσκα, τοπικά προϊόντα.

Αρκετοί κοινωνιολόγοι υποστηρίζουν ότι ο γαστρονομικός τουρισμός αποτελεί ένα νέο πρότυπο τουρισμού. Ενώ το φαγητό θεωρείται συμπλήρωμα στα υπόλοιπα ενδιαφέροντα των διακοπών (πολιτισμός, μνημεία, ιστορία), στις μέρες μας έχει γίνει νέο ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο προτεραιότητα.

Σύμφωνα με στοιχεία που παρατίθενται από ειδικούς, ένα 5% των ταξιδιωτών βλέπουν την γαστρονομία ως επίκεντρο των διακοπών τους, αλλά το 20% εκφράζει έντονο ενδιαφέρον για την κουζίνα του προορισμού που έχουν διαλέξει. Διαπιστώνουμε λοιπόν ότι ο γαστρονόμος τουρίστας δεν είναι ακόμα η μεγάλη πλειοψηφία, αλλά το ποσοστό αυτό αντιστοιχεί στους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη. Είναι οι τουρίστες που αξίζουν το βάρος τους σε χρυσάφι.

Υπάρχουν δύο κύριοι παράγοντες, που επηρεάζουν το παγκόσμιο αυτό φαινόμενο.
Ο πρώτος είναι το γενικευμένο ενδιαφέρον του κόσμου για την μαγειρική και σαν παράδειγμα αναφέρω την αυξανόμενη δημοτικότητα τηλεοπτικών εκπομπών μαγειρικής.

Οι Σεφ δεν είναι πλέον εγκλωβισμένοι πίσω από τις κουζίνες των τηλεοπτικών studios. Ταξιδεύουν ανά τον κόσμο και μετατρέπονται σε δημοσιογράφους τουρισμού. Για παράδειγμα αναφέρω τον πολύ επιτυχημένο Jamie Oliver, αστέρι της διεθνούς κουζίνας. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε τον (δικό μας) Ηλία Μαμαλάκη και την εκπομπή του «μπουκιά και συχώριο»

Ο δεύτερος επίσης σημαντικός παράγοντας είναι η πληθώρα των γεύσεων που προσφέρουν τα «ethnic restaurants» των μεγάλων πόλεων. Στην Αθήνα παραδείγματος χάριν, υπάρχουν περισσότερες από 40 διαφορετικές ethnic κουζίνες, ένας πραγματικός γαστρονομικός παράδεισος!

Προσωπικά, σαν επαγγελματίας ξεναγός και παλαιότερα τουριστικός πράκτορας, έχω κάνει πάμπολλες συζητήσεις, σχετικές με την κρητική κουζίνα και γενικότερα τις διατροφικές συνήθειες μας. Οι επισκέπτες μας, θέλουν να βγουν από τα συνηθισμένα μονοπάτια και να ανακαλύψουν τα δικά μας στέκια. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι τους ικανοποιούμε, προσφέροντας τους μενού και γεύσεις της πατρίδας τους.


Ο ξενοδοχειακός και γενικότερα τουριστικός κόσμος, πρέπει να κάνει την ποιοτική υπέρβαση (ενάντια στο έξτρα μικρό κόστος) και να αναδείξει την κρητική διατροφή.
Όλοι μας γνωρίζουμε τις καλές σπιτικές ταβέρνες που υπάρχουν παντού, τόσο στα αστικά κέντρα όσο και στην ενδοχώρα. Πρέπει να τις κάνουμε γνωστές και να τις εντάξουμε στα τουριστικά μας πακέτα.

Το φαινόμενο του γαστρονομικού τουρισμού δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο στην Ελλάδα. Στην Γαλλία, την Ισπανία, την Ιταλία ακόμα και στον Καναδά, την εποχή του τρύγου οι δρόμοι γεμίζουν (και ωφελείται η οικονομία) με επισκέπτες. Γιατί όχι και στην Κρήτη η άλλες περιοχές της Ελλάδας?

Η πρωτοβουλία της Ένωσης Οινοπαραγωγών Ηρακλείου, να δημιουργήσουν τους «δρόμους του κρασιού» είναι αξιέπαινη, αλλά πρέπει να γενικευθεί και να καλύψει περισσότερες περιοχές, άλλου είδους προϊόντα και να ενσωματωθεί στην γενικότερη τουριστική φιλοσοφία και πρακτικές του τόπου μας.

Στην κατεύθυνση αυτή κινείται μια νέα ιστοσελίδα, που βρίσκεται σε φάση δημιουργίας και σύντομα θα είναι επισκέψιμη στο διαδίκτυο.

Ευελπιστώ ότι εκτός από τις ιστορικές πληροφορίες, για την διατροφή στην αρχαιότητα που θα παρέχει η ιστοσελίδα αυτή, θα γίνει φόρουμ κατάθεσης και ανταλλαγής απόψεων, πηγή ιδεών και εν γένει ένας δημιουργικός χώρος του γαστρονομικού τουρισμού.

Φωτογραφία από το αρχείο μας: Σαλιγκάρια με χλωροκούκια και μάραθο (από το Αμάρι Ρεθύμνου)