Ο 72ος Αρκάδιος δρόμος. Κι όμως θα μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερα.

Με το τέλος του 32^ου κλασικού Μαραθώνιου, η γενική διαπίστωση είναι, ότι η Αθήνα αποκόμισε πολλαπλά οφέλη. Τα φώτα της δημοσιότητας σε παγκόσμιο επίπεδο στράφηκαν πάνω στην διοργανώτρια πόλη, με αποτέλεσμα να επωφεληθεί και σε οικονομικό επίπεδο. Χιλιάδες αθλητές, συνοδοί αλλά και οι οικογένειες τους, επωφελήθηκαν από το αθλητικό αυτό event και γέμισαν τα ξενοδοχεία της πρωτεύουσας.

Η Αθήνα τον Μαραθώνιο, το Ρέθυμνο τον Αρκάδιο δρόμο λοιπόν. Είναι συγκρίσιμα τα δύο αυτά αθλητικά γεγονότα;

Ναι είναι, γιατί το καθένα αντιστοιχεί στη δική του πληθυσμιακή  κλίμακα και το καθένα έχει το δικό του ιδιαίτερο ιστορικό βάρος.

 

Κι όμως ο φετινός Αρκάδιος δρόμος, όχι μόνο δεν απέφερε οφέλη στην πόλη μας, αλλά κινδύνευσε και να μην πραγματοποιηθεί, λόγω καιρικών συνθηκών (ψιχάλιζε - ιδανικός καιρός για τρέξιμο).

Επίσης κακή εντύπωση δόθηκε στους συμμετέχοντες Ρεθυμιώτες, αλλά και ξένους  αθλητές αναφέροντας τους ότι αυτός μάλλον θα είναι και ο τελευταίος Αρκάδιος δρόμος, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας που επικρατεί.

Θα ήθελα πάρα πολύ να μάθω, ποια υπέρογκα έξοδα εννοούσαν οι οργανωτές. Το κόστος μεταφοράς με λεωφορείο Ρέθυμνο-Αρκάδι-Ρέθυμνο, τα νερά που μοίρασαν στο δρόμο και τα φτηνά μετάλλια  η το επιβλητικό φαγοπότι που δόθηκε στο μοναστήρι, για τους επίσημους καλεσμένους και όχι βέβαια για τους αθλητές.

Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποιο τρόπο τιμούμε καλύτερα, την εθελοθυσία εκατοντάδων ηρώων του τόπου μας, για την ελευθερία και την ανεξαρτησία;

Με τα βαρετά λογίδια που επαναλαμβάνουμε κάθε χρόνο, ακολουθούμενα από το απαραίτητο τραπέζωμα η με την ευγενή συμμετοχή αθλητών που χύνουν τον ιδρώτα τους και προσφέρουν τις τελευταίες τους δυνάμεις, για να τιμήσουν τους ηρωικούς τους προγόνους;

Δεν θέλω να είμαι αυτός που θα απαντήσει στην ερώτημα αυτό. Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν ακόμη πολλοί Ρεθυμιώτες, με ευαισθησίες και αγνά αισθήματα για να δώσουν την απάντηση.

Είχα την χαρά και την τιμή να παρακολουθήσω τον 72^ο Αρκάδιο δρόμο, από την εκκίνηση μέχρι και τον τερματισμό και είμαι σε θέση να παραθέσω τις εντυπώσεις μου, σε σχέση για την οργάνωση του.

Μπορώ να πω με βεβαιότητα, ότι οι αστυνομικές δυνάμεις παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες που κατέβαλαν, δεν ακολούθησαν ένα αποτελεσματικό πλάνο προστασίας των δρομέων, γιατί απλούστατα αυτό το πλάνο δεν υπήρχε.

Φταίνε βέβαια και οι ασυνείδητοι οδηγοί, αλλά είναι αδιανόητο να υπάρχουν οχήματα που παρά την απαγόρευση, κινούνταν στην αντίθετη κατεύθυνση κάνοντας σλάλομ ανάμεσα από τους αθλητές.

Εκεί φυσικά που έγινε «το έλα να δεις», ήταν στο τελικό κομμάτι της διαδρομής, δηλαδή από τον Πλατανέ μέχρι και το Ρέθυμνο, τα τελευταία 6 χιλιόμετρα, τα ποιό επίπονα και βασανιστικά για τους δρομείς.

Κι όμως εκεί ακριβώς οι αρχές πρόβλεψαν μία μέρα πριν τον αγώνα, να δώσουν την δυνατότητα στον εργολάβο να καταστρέψει το οδόστρωμα και με την συνύπαρξη της βροχής να μετατραπεί ο κεντρικός δρόμος, σε μια ωραιότατη παγίδα. Οι δρομείς έκαναν σλάλομ, μεταξύ των γεμάτων με νερό λακκουβών και των αυτοκινήτων που κινούνταν και στις δύο κατευθύνσεις.

Θέλω επίσης να ομολογήσω, ότι οι λιγοστοί θεατές που περίμεναν στην άκρη του δρόμου, με σκοπό να εμψυχώσουν και να χειροκροτήσουν τους αθλητές, είχαν τα δικά τους προβλήματα. Δεν ήταν και τόσο απλό να αναγνωρίσει κανείς τους δρομείς των 23 χιλιομέτρων και να τους ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους των 5 χιλιομέτρων, γιατί απλούστατα όλοι έτρεχαν ταυτόχρονα !!!

Τελικά, στο δημοτικό γήπεδο της Σοχώρας, οι αφίξεις των αθλητών έγιναν μέσα σε φιλική ατμόσφαιρα (με μπόλικο αλατισμένο από την φουρτούνα αέρα). Μου έκανε όμως εντύπωση η μικρή συμμετοχή νέων ηλικιακά αθλητών σε σύγκριση με τους πολυπληθείς (ηρωικούς… και μπράβο τους) μεσήλικες.

Η τελετή παράδοσης των βραβείων ήταν σεμνή και σύντομη, αλλά έλαμψαν δια της απουσίας τους, οι τοπικές αρχές.

Ν.Β. :

1. Αγαπητοί κύριοι, αν αποφασίσετε να καταργήσετε, λόγω οικονομικών δυσκολιών τον επόμενο Αρκάδιο δρόμο, μην στεναχωριέστε. Υπάρχουν ακόμη πολίτες στον τόπο αυτό, που θα καλύψουν τα λιγοστά έξοδα που απαιτούνται, για τον υπέροχο αυτό αγώνα.

2. Τι κρίμα που για μία ακόμη φορά, αντί να έχω τη χαρά να γράψω για κάτι θετικό σχετικά με το Ρέθυμνο, βρίσκομαι στη δυσάρεστη θέση να καταγγείλω τα κακώς κείμενα της πόλης μου.